Dit is de zogenaamde rechterlijke dialoog
Wanneer geconfronteerd met een moeilijk geval, een rechter kan cite er een besluit is genomen door andere rechtbanken en dus gaan met de argumenten in de redenering voor zijn eigen oordeelRechterlijke dialoog kan zowel horizontaal, tussen de verschillende nationale gerechten, zoals bijvoorbeeld het noorse Hooggerechtshof en het duitse Constitutionele Hof of verticaal, tussen nationale rechterlijke instanties en internationale gerechten, bijvoorbeeld tussen de noorse hoge raad en het Europese Hof van de Rechten van de Mens. Een rechter nodig heeft om een goede redenen voor zijn besluit om legitiem te zijn. Dat is waarom het nuttig is voor de rechtbanken te kijken wat andere rechtbanken deden in vergelijkbare gevallen.
Dit zal geruststellen zowel personen die direct betrokken bij de besluitvorming en de samenleving in het algemeen, dat rechters deze beslissingen te nemen na een zorgvuldige afweging van argumenten waarin alle potentiële bronnen van verlichting in aanmerking zijn genomen.
Vaak worden deze moeilijke gevallen komen in de gebieden van het recht inzake de mensenrechten die zijn getroffen door de snelle sociale, ethische, technologische of wetenschappelijke ontwikkelingen. Denk maar bijvoorbeeld aan de poolse Constitutionele Hof, dat zich bezig heeft gehouden met de argumenten van een groot aantal buitenlandse en internationale rechters bij de beslissing of een gekaapte passagiersvliegtuigen met de intentie tot het plegen van daden van terrorisme, kunnen worden neergeschoten. De belangrijkste vraag is of het recht op leven van een individu of groep van individuen kan worden bevoorrecht boven het recht op leven van een ander individu of groep van individuen.
Amrei Müller, aan de Universiteit van Oslo, heeft gestudeerd verschillende vormen van justitiële dialoog over mensenrechten.
Müller stelt de vraag of deze dialoog leidt tot een betere bescherming van de rechten van de mens op de binnenlandse en internationale - niveau. Het aantal nationale en internationale rechtbanken participeren in de rechterlijke dialoog over de rechten van de mens en de frequentie waarmee het gebeurt de laatste jaren is toegenomen. Een van de redenen hiervoor is dat steeds meer beslissingen worden on-line beschikbaar. Daarnaast zijn er meerdere rechtbanken zijn het vertalen van hun beslissingen in het engels. Rechtbanken gaan in de justitiële dialoog over de rechten van de mens voor vele redenen. Een van de meest voorkomende is op te lossen met 'moeilijke' gevallen. 'Er zijn veel moeilijke vragen die rechters moeten beslissen, met name op het gebied van de rechten van de mens. Deze moeilijke gevallen voordoen wanneer u rechten hebt die in conflict zijn met elkaar of wanneer deze rechten worden beperkt, bijv. om redenen van nationale veiligheid, de openbare veiligheid of de volksgezondheid, zegt Müller. Een ander voorbeeld is het Europese Hof van de Rechten van de Mens' en het Verenigd Koninkrijk Supreme Court engagement met buitenlandse en internationale beslissingen in hun bespreking van of verbod op hulp bij zelfdoding ten onrechte beperkt het menselijk recht op privacy. Het recht op privacy kan misschien ook het recht van een individu om te kiezen hoe en wanneer er een einde aan zijn leven. Voor de rechtbanken en stelt harde vragen over de mate waarin het recht op privacy kan worden beperkt om redenen van openbare belangen die ten grondslag liggen aan dit verbod: de verplichting tot bescherming van het recht om te leven, om te voorkomen dat personen uit het nemen van overhaaste beslissingen aan het einde van hun leven, en om te voorkomen dat potentieel misbruik van een eventuele legalisering van hulp bij zelfdoding. 'In gevallen als deze, rechters vinden van de juiste balans tussen conflicterende rechten of tussen rechten en publieke belangen. Het is een delicate evenwichtsoefening als een beperking van de rechten van de mens heeft de evenredigheid Müller legt uit.
Proportionaliteit betekent dat de maatregelen ter beperking van een recht passend en noodzakelijk zijn om te voldoen aan de specifieke doelstelling van de beperking.
In deze gevallen kan de rechter kijken naar andere rechtbanken om te zien hoe ze het hebben opgelost soortgelijke uitdagende zaken voor. Müller heeft ook onderzocht hoe het Europees Hof van de Rechten van de Mens gebruikt rechterlijke dialoog aan te moedigen russische en duitse gerechten effectief gebruik te maken van de bepalingen van het Europees Verdrag van de Rechten van de Mens in hun rechtsgebied. Müller heeft gevonden dat er drie voorwaarden die het Europees Hof van de Rechten van de Mens is waarschijnlijk minder strikt onderzoekt het hof oordeelt op hun verenigbaarheid met Het Verdrag: Als de nationale hoven gaf goede redenen voor hoe kwamen ze aan bij een bepaalde conclusie als ze worden toegepast de Overeenkomst rechtstreeks of als ze worden toegepast in hun nationale recht in het licht van het Verdrag en indien ze van toepassing wat de Rechter heeft gezegd in zijn arresten.
'Dit kan worden beschouwd als een stimulans voor de nationale hoven te doen een goede baan in het veiligstellen van de rechten van het Europees Verdrag op nationaal niveau, aldus Müller.
Binnenlandse gerechten in het algemeen de voorkeur geeft aan lichte toetsing, omdat het licht toetsing is het minder waarschijnlijk om te leiden het Hof tot het vinden van een schending van het Verdrag.
Aanstaande met Oxford University Press
Het vinden van een overtreding altijd houdt de kritiek van de nationale hoven' gedrag - iets dat nationale rechter wenst te voorkomen.
Het Hof communiceert dit door middel van een dialoog met nationale gerechten.
Door zich met de argumenten van de nationale rechterlijke instanties en commentaar op de kwaliteit van de binnenlandse procedures, het Hof laat zien wat het wil en in toekomstige gevallen. 'Als u uw werk kunt doen in het binnenland, uw nationale beslissingen zullen worden onderzocht minder strikt. Zo is er bijvoorbeeld het duitse Constitutionele Hof of een aantal van de regionale rechtbanken in Rusland die pikken deze signalen op en geeft betere redenen de volgende keer, zegt Müller Voor het Europees Hof van de Rechten van de Mens, rechterlijke dialoog met de nationale gerechten is dus een tool die het potentieel heeft om het versterken van de rechten van de mens bescherming op nationaal niveau in een duurzame mode. Het richt zich op de incrementele verbetering van de huishoudelijke regeling voor de bescherming van de rechten van de mens, waarin nationale gerechten samen te werken met de Europese Hof van de Rechten van de Mens te beschermen van de rechten van de mens. Müller heeft gevonden dat vooral de duitse rechtbanken hebben meer bezig met het Verdrag en de jurisprudentie van het Europees Hof van de Rechten van de Mens door de jaren heen, iets wat ook versterkt de positie van het Verdrag in het duitse recht. 'In sommige gevallen, de dialoog te stimuleren het beter redeneren en de daadwerkelijke toepassing van het Verdrag niet werkt. De rechters kunnen niet worden zich bewust van het Verdrag en de jurisprudentie van het Europese Hof van de Rechten van de Mens, kan er taal problemen, de mind-set van de rechters, en dus op, Müller zegt. Rechterlijke dialoog kan verhogen of beperken van de bescherming van de rechten van de mens. Er is geen garantie dat rechters zullen altijd cite buitenlandse of internationale besluiten dat het bevorderen van de bescherming van de rechten van de mens.
Bijvoorbeeld, de nationale rechters kiezen soms niet te volgen, meer progressieve buitenlandse of internationale beslissingen.
Ze gebruiken argumenten met verwijzingen naar cultuur, geschiedenis of de constitutionele fundamenten van hun eigen land, waardoor de bescherming van hun eigen interpretatie van de rechten van de mens. Echter, de meeste rechterlijke dialoog draagt wel bij aan de bescherming van de rechten van de mens, notities Müller. Het stimuleert de ontwikkeling van een gedeeld begrip van hoe te interpreteren soortgelijke rechten die zijn vastgelegd in internationale en regionale mensenrechtenverdragen evenals in de nationale grondwetten van vele staten. 'Rechterlijke dialoog helpt bij het bepalen van de universele kern van elk recht van de mens en de fundamentele principes van mensenrechten, die vervolgens worden toegepast door verschillende rechtbanken' Müller besluit. Müller, eds Rechterlijke Dialoog en de Rechten van de Mens.
